Είμαι, μου είπε και μετά κοίταξε μακριά, πέρα από τις πυκνές στέγες και τις άπειρες κεραίες που συνθέτουν ένα αποκρουστικό συρματόπλεγμα για να μην ξεφύγει το όνειρο, ή να μην ξεφύγεις από το όνειρο… Να πιάνεσαι εκεί και να αραχνιάζεις…
Μ’ένα βλέμμα κενό από σκέψεις και ταυτόχρονα χορτάτο από αγάπη .
Είμαι, αυτή η γριούλα που περπατάει σκυφτή, την βλέπεις; Σαν να κουβαλάει όλο το βάρος του κόσμου στους ώμους της.
Είμαι, εκείνο το παιδάκι που παίζει με τα χώματα και γελά καρκαριστά, χαμένο μέσα στην χαρά. Καμία έγνοια για το αύριο, ούτε καν για το μετά…
Είμαι εκείνος ο κακοφτιαγμένος κύριος , σαν κέικ που παραφούσκωσε και χύθηκε έξω από την φόρμα.
Είμαι κι εκείνος ο τριζάτος κουστουμαρισμένος με την γραβάτα, που όλη η αγωνία του, κρύβεται σ’αυτήν την μικρή σταγόνα ιδρώτα στο μέτωπο του.
Είμαι, η στρουμπουλή κυρία που πατικώνει τα στήθια της για να χωρέσει σε μικρότερο μπλουζάκι.
Είμαι, η μικρούλα ινφλουένσερ με τους 50Κ ακόλουθους.
Έμεινα να τον κοιτώ σαστισμένη, καθώς τα περιστέρια πετούσαν από πάνω μου και κουτσουλούσαν αδιακρίτως.
Συνέχισε στο ίδιο μοτίβο.
Είμαι, αυτός που ποτέ δεν έφυγε από το σπίτι του, αλλά κι αυτός που έχει φέρει γύρα όλη την γη.
Είμαι, ο διψασμένος για μπάρκο κι ο χορτάτος ναυτικός, που πονάει στην σκέψη της πατρίδας.
Είμαι, ο καλόγερος και ο μύστης μαζί με τον απατεώνα και τον θεομπέχτη.
Είμαι, ο διώκτης και ο διωκόμενος.
Είμαι, ο θύτης και το θύμα.
Είμαι, ό,τι φοβάμαι κι ό,τι αγαπάω.
Είμαι αυτός που έχει κάνει τον φόνο σκέψη, τον φόνο πράξη και είμαι κι αυτός που έχει δολοφονηθεί.
Είμαι, ο επίορκος πολιτικός, το κομματόσκυλο και ο χαρωπός, μες στην άγνοια και την προσδοκία ψηφοφόρος.
Είμαι, κάθε ζώο που έφαγα και κάθε δέντρο που έκαψα.
Είμαι, το δάσος και είμαι και η θάλασσα. Είμαι, το χώμα και μαζί τ’αστέρια.
Έχασκα με ορθάνοιχτο το στόμα, μπας και καταλάβω… Μπας και καταπιώ καμιά αλήθεια…
Είμαι, όλα όσα ποτέ έχουν ζήσει, όλα όσα πέθαναν κι όλα όσα θα γεννηθούν.
Είμαι, ό,τι ονειρεύτηκες, ό,τι προσδοκούσες, ό,τι σκιάχτηκες να αποκτήσεις.
Είμαι, τα πάντα, χωρίς να είμαι τίποτα από όλα όσα βλέπουν τα μάτια σου.
Είμαι, η αιτία πίσω από κάθε τι υπαρκτό.
Πήρα μια μεγάλη ρουφηξιά καφέ…
Φρέντο εσπρέσσο μέτριο… Με καστανή…