Ξύπνησα πριν χαράξει. Βγήκα στο μπαλκόνι. Τα πουλάκια κάθε είδους είχαν ήδη ξυπνήσει  και τιτίβιζαν χαρούμενα για τον ερχομό της καινούργιας μέρας. Θαύμασα για λίγο την βεβαιότητα τους καθώς και την χωρίς λόγο και σκοπό (για μένα τον άνθρωπο) ευτυχία τους και γύρισα στο κρεβάτι.

Πρέπει να γράψεις, μου είπε μια φωνή…

Γύρισα πλευρό.

Σήκω και ξεκίνα να γράφεις, επέμεινε.

Μα τι να γράψω; Ρώτησα.

Θα δεις! Ξεκίνα! Και θα δεις.

Την άκουσα. Βγήκε αυτό που θα διαβάσεις παρακάτω…

 

Απεκδύομαι σήμερα το ένδυμα μου, το προκατασκευασμένο και φθαρτό , καμωμένο από βάσανα, παράπονα, πόνο και βία.

Το ένδυμα που πίστεψα για αληθινό και νόμιζα δικό μου, από την στιγμή που ήρθα σ’αυτόν τον κόσμο. Αυτό το ίδιο ένδυμα των παππούδων και των προγιαγιάδων μου, των προπατόρων και των απογόνων μου, της φυλής, του φύλου και του χρώματος μου.

Τιμώ και αγαπώ ότι και όποιον με ανάθρεψε, ότι και όποιον με έκανε να σταθώ στα πόδια μου, ότι και όποιον υποστήριξε την γήινη ύπαρξη μου.

Αναγνωρίζω πάραυτα, ότι είμαι πολλά παραπάνω από ένα θνητό περιορισμένο σώμα με στρώσεις επί στρώσεων πεποιθήσεων και αναγκών. Τώρα γνωρίζω ότι έφτασε η ώρα να ελευθερωθώ, βγαίνοντας από την φυλακή του νου μου!

Δεν παίζω πια στο παιχνίδι της ψευδαίσθησης!

Και το δηλώνω με παρρησία και σθένος. Κρατάω σφιχτά το παιδάκι μέσα μου, που όταν η πραγματικότητα το πλήγωνε , έπνιγε την απογοήτευση του μέσα σε φωνές και κλάματα. Δεν συμμετέχω όμως στο δράμα του. Το παίρνω αγκαλιά!

Δεν παίζω πια…

Δεν αποτελώ θύμα κανενός και πολύ περισσότερο του εαυτού μου. Παύω να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλο μου και αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη για τον εαυτό μου!

Το εκδηλώνω με πλήρη συναίσθηση και ορθώνοντας το ανάστημα μου, που είναι σαφώς υψηλότερο από το φυσικό μου σώμα και απεριορίστως ευρύτερο από την σημερινή μου διάσταση.

Επιλέγω στον δρόμο μου αυτό, να γίνονται όλα με τον ύψιστο, βέλτιστο και ευκολότερο τρόπο, γιατί οι δυσκολίες, ο πόνος, ο φόβος, ο θυμός και η θλίψη είναι ο παλιός τρόπος να με κρατάω φυλακισμένη.

Αποδέχομαι το ανώτερο σχέδιο του Δημιουργού των Πάντων, ως το μοναδικό σχέδιο άξιο εκτέλεσης και υλοποίησης! Όλα τα υπόλοιπα σχέδια είναι προορισμένα να αποτύχουν και να καταλήξουν στον θάνατο.

Δεν υπάρχει θάνατος για μένα, όπως και για καμμία άλλη αδελφή ψυχή! Είμαι το άπειρο ον από φως και αγάπη, που ο Δημιουργός των Πάντων δημιούργησε κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση του και αρνούμαι πλέον να συμμετέχω σε οτιδήποτε κρύβει προσωρινά αυτό το φως, γιατί τίποτα δεν μπορεί να το μειώσει ή να το εξαφανίσει!

Αποδέχομαι πλήρως τον ρόλο μου στην δημιουργία, ως μέγα υλοποιητή της πραγματικότητας μου! Βλέπω ξεκάθαρα πως οτιδήποτε υπάρχει στην ζωή μου, το έχω δημιουργήσει εγώ. Αν δεν με εξυπηρετεί πλέον, το αλλάζω στο εδώ και τώρα! Ελευθερώνω την βούληση μου και επιλέγω δίχως δισταγμό, μέσα από το άπειρο πεδίο των πιθανοτήτων.

Δεν υπάρχουν δυνάμεις έξω από μένα που με εμποδίζουν να το πράξω αυτό, όλα τα εμπόδια και οι περιορισμοί υπάρχουν μέσα και αποκλειστικά μόνο στο μυαλό μου! Από σήμερα κάνω σύμμαχο τον νου μου και πορεύομαι δημιουργώντας την νέα μου πραγματική πραγματικότητα, αναγνωρίζοντας την μέχρι τώρα πλάνη μου.

Έχω στο πλευρό μου, όλα τα φωτεινά όντα και τις υπάρξεις που θα με βοηθήσουν σ’αυτό το υπέροχο ταξίδι! Ξέρω με σιγουριά ότι η ζωή είναι υπέρ της ζωής και ότι βρίσκομαι εδώ από πάντα και θα συνεχίσω να υπάρχω για πάντα!

Η παρουσία μου στην Γη, είναι μια υπέροχη εμπειρία, που την απολαμβάνω με όλες μου τις αισθήσεις, ενώ ταυτόχρονα αντιλαμβάνομαι ότι εμπεριέχω οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μου.

Συγχωρώ τον εαυτό μου ,για όσες φορές οι πράξεις μου και οι σκέψεις μου δεν αντανακλούσαν το μεγαλείο της ψυχής μου. Αποφασίζω να βλέπω με τα μάτια της καρδιάς, να βρίσκομαι στο παρόν και μόνο, μιας και δεν υπάρχει άλλος χρόνος, να αποδέχομαι, να κατανοώ και να αγκαλιάζω την στιγμή, δίχως να την μάχομαι, μιας και είναι μέρος του θεϊκού σχεδίου!

Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να με βλάψει, τώρα που αποδέχομαι τον εαυτό μου! Διότι, δεν υπάρχει κανείς άλλος πέρα από μένα! Όλοι γύρω μου είναι καθρέφτες οδηγοί, με μοναδικό σκοπό να μου δείχνουν συνεχώς και αδιαλείπτως την πορεία προς την μία και μοναδική αλήθεια!

Όλοι και όλα είναι εκφάνσεις της ψυχής μου, δημιουργημένα από μένα και προσωρινά διαστρεβλωμένα μέσα από επίκτητες ή εκ γενετής πεποιθήσεις, που επιλέγω τώρα να ευχαριστήσω για τον ρόλο τους και να στείλω στο φως για να μετουσιωθούν σε αγνή ενέργεια.

Δεν υπάρχουν πολλές αλήθειες, ούτε υπάρχει Θεός που τιμωρεί!

Υπάρχει μόνο μία αλήθεια , ότι ο Θεός είναι αγάπη! Μόνο η αγάπη μπορεί να δημιουργήσει την ομορφιά! Μόνο η αγάπη μπορεί να γεννήσει την τελειότητα!

Επιλέγω να βλέπω την ομορφιά και την τελειότητα σε κάθε έκφραση της ζωής, τώρα που τα φίλτρα του διαχωρισμού, της διαμάχης και της μισαλλοδοξίας δεν αποτελούν μέρος μου.

Μέσα από την αγάπη, ξυπνάνε και όλες οι ανώτερες ποιότητες μου, της ενσυναίσθησης, της αλληλεγγύης, της συμπόνιας και της κατανόησης για τις οποίες δεν υπάρχουν αντίθετα! Όπως για την αληθινή αγάπη δεν υπάρχει αντίθετο, γιατί είναι η μία μοναδική και απόλυτη αλήθεια, έτσι και για τις ποιότητες της, δεν υπάρχουν αντίθετα.

Με αγαπάω , χωρίς αλλά, απόλυτα και ολοκληρωτικά!

Νιώθω άπειρη ευγνωμοσύνη ,για την άπειρη δημιουργία, ενός απείρου Δημιουργού…

Αμήν

1 thoughts on “Δεν παίζω άλλο…

  1. Αναστάσιος Καζαντζής says:

    Επειδή αυτό που βεβαιώνει τώρα νομίζει ότι τελειώνει. Εύχομαι ο επερχόμενος φυσικός μου θάνατος να με βρει χαρούμενο.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *